Spady dla opornych
Niełatwo jest przygotować plik do druku. Zwłaszcza, gdy brakuje nam doświadczenia. Niechlubne pierwsze miejsce w rankingu najczęściej popełnianych błędów zajmuje brak spadów. Nie szkodzi - zdarza się najlepszym, nawet profesjonalistom z wieloletnim stażem. Problem pojawia się dopiero wtedy, gdy nie rozumiemy, po co właściwie te spady są. Ale bez obaw - wytłumaczymy, dlaczego spady nie są zmorą, a marginesem bezpieczeństwa.
Spady drukarskie w praktyce
To jedno z najprostszych ćwiczeń, po które sięgają starzy „wyjadacze”, by wytłumaczyć mniej doświadczonym kolegom, po co są spady. Trzeba najdokładniej jak tylko potraficie wyciąć nożyczkami wydrukowany na kartce czarny prostokąt o określonych wymiarach. Tak, żeby na ścinkach nie było widać ani odrobiny czarnego skrawka, a wasz wycięty prostokąt nigdzie nie świecił bielą papieru. Rezultat zawsze jest podobny. Mimo starań nie zrobimy tego idealnie. Skoro my – z naszym czujnym okiem i sprawnymi dłońmi – polegliśmy przy jednej kartce, nie możemy spodziewać się, że w trakcie obróbki introligatorskiej maszyny (gilotyna i krajarka) poradziłyby sobie lepiej. Tym bardziej, że np. gilotyna nie poświęca kilku minut jednej kartce, a tnie kilkaset arkuszy naraz. Co więc możemy zrobić, żeby nasz prostokąt nie miał białej ramki, a jednocześnie, żeby po wycięciu nie zmniejszył się? Możemy dodać kilkumilimetrowy margines bezpieczeństwa z każdej strony, który bez skrupułów odetniemy. Właśnie to są spady.
Spady w teorii - margines bezpieczeństwa i margines błędu
Spad jest częścią obrazu poza formatem netto usuwaną podczas okrawania druku. Definicja choć krótka, to trudna. Format netto, to ten, który chcemy finalnie otrzymać. Format brutto, to format jeszcze przed przycięciem, czyli przed odcięciem spadów.
FORMAT BRUTTO – SPADY = FORMAT NETTO
